عنوان دوره آموزشی: ارزیابی کمی ریسک

جناب آقای دکتر مهدی پروینی

مدرس دانشگاه، مدیر سایت www.Mehdiparvin.com 

نحوه برگزاری: آنلاین

دوره آفلاین: اگر امکان شرکت در دوره آنلاین ارزیابی کمی ریسک را نداشته اید، جهت شرکت در دوره آفلاین و دریافت راهنمایی بیشتر با شماره  09190422780 تماس بگیرید تا تیم باما HSE به شما کمک کنند.

حضور در دوره آموزشی برای عموم رایگان

اعطای گواهینامه معتبر رایگان به دانشجویان طرح مهارت افزایی (طرح کاد پلاس)

هزینه دریافت گواهی نامه معتبر برای سایر شرکت کنندگان در دوره آموزشی (100 هزار تومان)

جهت دریافت جزوه آموزشی  وبینار ارزیابی کمی ریسک کلیک نمایید.

گواهی پایان دوره: گواهی پایان دوره توسط شرکت آتی سلامت محیط و کار پویا اعطا می گردد. این شرکت دارای مجوز آموزشی از مرکز تحقیقات وزارت کار و سازمان فنی و حرفه ای کشور می باشد.

با عنایت به وبینار فوق، مطلب زیر می تواند برای شما مفید باشد.

ارزیابی و مدیریت ریسک

در زندگی رویدادهایی وجود دارد که منجر به سود یا زیان می شود. مردم زیان را دوست ندارند هر چند در امتحان کردن شانس خود را برای بدست آوردن سود زیان های بالقوه آن را می پذیرند. Rowe ریسک را به عنوان احتمال تحقق یافتن پیامدهای ناخواسته و منفی یک رویداد تعریف می کند. فرآیند کنترل یا کاهش ریسک را ریسک گریزی میگویند. تعاریف زیادی برای ریسک وجود دارد. تعریف رایج در ایمنی و بهداشت یک مفهوم کمی دارد. یعنی ریسک حاصل ضرب فراوانی و شدت خسارت احتمالی است. فراوانی احتمال وقوع می باشد. مثلاً یک بار در هفته، یک بار در سال، یا یک بار در ۱۰۰ سال. شدت پتانسیل زیان ناشی از وقوع است. زیان ممکن است انسانی (مرگ، صدمات ،شدید،سرطان) مالی (جایگزینی ،تجهیزات زمان تلف شده، قانونی و داد خواهی) باشد.

مفاهیم گفته شده در بالا موجب پیدایش روشهای رسمی مثل روشهای ارزیابی و مدیریت ریسک شد. کاربرد ارزیابی و مدیریت ریسک در تصمیم گیری راهبردی کسب و کار می باشد. سرانجام خسارت ها و نتایج ناخواسته یک فعالیت، بحث مالی می باشد. ریسک برای یک فعالیت و بر هر نوع زیان برای آن فعالیت اشاره دارد.

اهداف مدیریت ریسک را میتواند به ۲ دسته تقسیم کرد. اهداف قبل از خسارت و اهداف بعد از خسارت. اهداف قبل از خسارت اشاره به چیزهایی دارد که ممکن است اتفاق بیافتد و اهداف بعد از خسارت شامل به کارگیری منابع برای بهبودی کامل و سریع یک خسارت است.

فرآیند مدیریت ریسک

فرآیند مدیریت ریسک شامل ۵ جزء است:

1. شناسایی ریسک: شناسایی ریسک کار آسانی نیست، چون احتمال از قلم افتادگی مواردی وجود دارد و مستلزم آموزش و تجربه برای دیدن شرایط ناایمن و پیش بینی اعمال ناایمن است. تجسم ترکیبی از چیزهایی که میتواند به وقایع نامطلوب منجر شود کار آسانی نیست. هدف شناسایی ریسک کاهش عدم قطعیت در تعیین فاکتورهای کمک کننده بر حوادث است. شناسایی ریسک مستلزم شناسایی خطرات است. شناسایی خطر موجب افزایش درک ریسک مرتبط با شرایط یا گروه های معین می شود. شناسایی ریسک اجرا میشود تا امکان و درجه تامین نتایج یک موقعیت به سایر موقعیت ها تعیین شود و مستلزم جمع آوری حقایق و داده ها است. تکنیک های زیادی برای شناسایی ریسک وجود دارند و در همه آنها شناسایی خطر یک عنصر مهم است. رویکرد اول مرور حوادث گذشته است. رویکرد دیگر به کاربردن تکنیک های سیتماتیک مثل ایمنی سیستم و سایر روشهای تجزیه و تحلیل است. ممکن است برای شناسایی ریسک به متخصصین سایر رشته ها نیاز باشید چون آنها تجربه و علم منحصر به موضوع را داشته و ممکن است ریسک هایی را شناسایی کنند که دیگران از آنها غافل هستند. می توان از فهرست بازبینی برای مقایسه تجهیزات، فرآیند عملیات یا یک سیستم با نوع طراحی شده یا نوع استاندارد آنها استفاده کرد. بعضی مواقع از آنالیز انرژی و آزادسازی انرژی برای شناسایی نقص ها و پیامدهای احتمالی استفاده می شود. همچنین می توان از آنالیز فاکتورهای محرک انگیز و رفتار انسانی برای شناسایی ریسکها استفاده کرد.
2. آنالیز ریسک: به اعمال تکنیک های کمی و کیفی بر روی ریسک های شناسایی شده آنالیز ریسک می گویند. آنالیز ریسک باعث کاهش عدم قطعیت ها در ریسک ها شده و انجام آن مستلزم آگاهی از فراوانی و شدت است. ارزشیابی ریسک شامل ریسک گریزی و پذیرش ریسک است. ریسک گریزی شامل اجتناب از ریسک یا کاهش ریسک می باشد و پذیرش ریسک شامل ایجاد جدول یا استاندارد تصمیم گیری برای تعیین ریسک قابل قبول برای افراد، شرکتها و جامعه است. قابل قبول بودن ممکن است از گروهی به گروه دیگر فرق کند. ارزیابی ریسک مستقل از فرآیند و افراد درگیر نیست. روش مورد استفاده و افراد درگیر می توانند بر روی ارزیابی ریسک اثر داشته باشند. روش‌های ارزیابی کمی ریسک با ارائه رویکردی عینی‌تر و سیستماتیک‌تر برای شناسایی، تجزیه و تحلیل و کاهش خطرات احتمالی، نقش حیاتی در مدیریت ایمنی ایفا می‌کنند. با استفاده از داده‌های عددی و تجزیه و تحلیل آماری، سازمان‌ها می‌توانند احتمال و پیامدهای ریسک‌های خاص را بهتر درک کنند و درباره تخصیص منابع و اقدامات کنترل ریسک تصمیم‌گیری آگاهانه بگیرند.

در حالی که چالش‌های مرتبط با استفاده از روش‌های ارزیابی کمی ریسک وجود دارد، مزایای آن‌ها از نظر دقت، قابلیت اطمینان و تصمیم‌گیری آگاهانه آنها را به ابزاری ضروری برای سازمان‌هایی تبدیل می‌کند که به دنبال بهبود ایمنی و به حداقل رساندن ریسک هستند. با ادامه پیشرفت فناوری، می‌توان انتظار داشت که شاهد پیشرفت‌های بیشتری در روش‌های ارزیابی کمی ریسک باشیم که سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا خطرات بالقوه را در آینده بهتر پیش‌بینی کرده و از آن جلوگیری کنند.

3. حذف یا کاهش ریسک:‌ اگر ریسکی شناخته شد میتوان در جهت حذف آن تلاش کرد، هر چند حذف همه ریسک ها ممکن نیست و بعضی را فقط میتوان کاهش داد. وقتی که تعداد ریسک ها زیاد و یا منابع موجود محدود باشد، مشکل این است که کدام ریسک را باید اول کنترل کرد، با اولویت بندی ریسکهای شناسایی شده این مشکل قابل حل است. وشهای متعددی برای اولویت بندی وجود دارد مثل آنالیز سود- هزینه . برای اولویت بندی ریسک میتوان از روشهای کمی و کیفی بهره گرفت. راه های جایگزین برای حذف یا کاهش ریسک نیز باید جستجو شود. ۲ فاکتور کلیدی شامل هزینه اجرا و درجه کاهش ریسک هر روش کنترل می باشد. تقسیم بندی های شدت و فراوانی را میتوان به صورت ماتریکس تصمیم گیری با هم ترکیب کرد. با توجه به این ماتریکس ریسک ها در ۳ دسته قرار می گیرند: آنهایی که نیازمنـــد حــذف یا کاهش هستند، آنهایی که قابل قبول بوده و کاهش نیاز ندارند و آنهایی که در بین این دو محدوده قرار گرفته و نیازمند تصمیم گیری سریع مدیریت می باشند. استفاده از ماتریکس تصمیم گیری به قضاوت دقیقی نیاز ندارد و آنچه به قضاوت خیلی دقیقی نیاز دارد چگونگی حذف یا کاهش خطرات فاجعــه بـار است.
4. تامین مالی ریسک: مدیریت کردن ریسک مستلزم گرفتن تصمیم در مورد چگونگی تامین مالی ریسک ها است. میتوان برای حذف یا کاهش ریسک پول را مستقیماً سرمایه گذاری کرد. گزینه اول توسعه ذخیره نقدی اقدامات کاهش ریسک است. گزینه دوم خریداری بیمه برای هر ریسک است. ممکن است حق بیمه کمتر از هزینه اجرایی اقدامات کاهش ریسک باشد. گزینه سوم منطقی است که برای رویدادهایی که احتمال و شدت پایینی دارند اقدامی انجام ندهیم.
5. اداره کردن فرآیند مدیریت ریسک: قدم آخر در مدیریت ریسک، اداره کردن فرآیند مدیریت ریسک است. یکی از جنبه های اداره کردن ایجاد سطح قابل قبول ریسک می باشد. شرکت یا سازمان باید سطح قبول ریسک را تعیین کند. جنبه دیگر اداره کردن واگذاری منابع به فرآیند مدیریت ریسک است. ممکن است فرآیند مدیریت ریسک برای شناسایی و آنالیز ریسکها به متخصصین امر و برای تعیین کل هزینه ها، سودها و روش های مقرون به صرفه تامین مالی ریسک به متخصصین اقتصادی نیاز داشته باشد. اداره کردن فرآیند مدیریت ریسک مستلزم پایش و ارزیابی است تا مشخص شود که آیا فراوانی و شدت واقعاً طبق برنامه کاهش یافته است و آیا در قبال هزینه ها، سودهای پیش بینی شده به دست آمده است؟ جنبه دیگر اداره کردن فرآیند شامل انتخاب روش های مورد استفاده و پیگیری موارد آنالیز شده، خطرات شناسایی شده، کاربرد آنالیزها و تصمیمات گرفته شده است.

"شرکت فناور آتی سلامت محیط کار و پویا، دارای مجوز برگزاری دوره های آموزشی از مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت فنی و بهداشت کار، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان فنی و حرفه ای کشور،مجوز کانون تبلیغات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مجوز فناوری تحت حمایت پارک علم و فناوری یزد می باشد."