طرح کاد پلاس (کاد⁺)

طرح کاد پلاس، رویکری نوین جهت توانمندسازی و مهارت افزایی دانشجویان است. در طرح کاد پلاس در 5 گام به دانشجویان علاقمند کمک می شود تا توانمندی هایشان افزایش و در زمان فارغ التحصیلی مهارت و صلاحیت حرفه ای مناسب را داشته باشند. یکی از گام های طرح کاد پلاس، فعالیت دانشجو در محیط کار واقعی مرتبط با رشته تحصیلی و مورد علاقه دانشجو با حمایت والدین است. توصیه می کنیم دانشجویان از ابتدای ورود به دانشگاه سعی کنند در روزهایی که کلاس ندارند در یک محیط کار مرتبط با رشته خود به فعالیت بپردازند. یکی از مزیت های فعالیت و کار کردن دانشجویان در محیط کار واقعی و مرتبط با رشته تحصیلی و علاقه دانشجو، توانمند سازی دانشجو در زمینه های مختلف است. در قالب طرح کاد پلاس، دانشجو همزمان با تحصیل خود می تواند در زمینه ای تخصصی مرتبط با رشته اش، کسب مهارت کند و شرایط را برای یافتن شغل مناسب پس از تکمیل تحصیلات، فراهم کند. دانشجویی که در حین تحصیل در دانشگاه، در محیط مرتبط با رشته تحصیلی خود کار می کند و با کارهای اداری و مدیریتی آشنا می شود، در آینده می تواند آینده شغلی بهتری داشته باشد.

فعالیت دانشجویی در قالب طرح کاد پلاس با ایجاد حس مشارکت در دانشجویان باعث پویایی محیط دانشگاه و افزایش نشاط علمی  در دانشجویان می شود. این ارتباط باعث انتقال مطالبات و مشکلات خواهد بود و پیشرفت دانشجو را در پی دارد. هر چند در حال حاضر دانشجویان در قالب کار دانشجویی در داخل محیط دانشگاه فعالیت می نمایند، اما منظور از طرح کاد پلاس فعالیت دانشجو در محیط کار واقعی بیرون از دانشگاه در حوزه مرتبط با رشته تحصیلی دانشجو و مورد علاقه اش است، که البته باید با همراهی و حمایت جدی والدین انجام شود.

- جایگاه و نقش والدین در بهبود آینده شغلی دانشجویان

همه ما والدین به این موضوع فکر کردیم که در مقابل فرزندان خود چه وظایفی را به عهده داریم. بررسی موضوع وظایف والدین در برابر فرزندان، ما را به مواردی چون تربیت درست، انتخاب نام نیکو، فراهم نمودن زمینه ازدواج، فراهم کردن محیط مناسب تربیتی، دوست بودن با فرزندان و از طرفی تعلیم، آموزش و با سواد نمودن فرزندان می رساند. در این مقاله می خواهیم به این موضوع برسیم که ما والدین با چه هدفی فرزندان خود را جهت آموزش و با سواد شدن به مدرسه می فرستیم، هزینه می نماییم، وقت صرف می کنیم و فرزندانمان را جهت تلاش در راه علم آموزی تشویق می نماییم. آیا جز این است که دوست داریم فرزندانمان آینده شغلی بهتری داشته باشند، به شغل رؤیایی و مورد علاقه خود برسند، درآمد خوبی داشته باشند و ما هم بتوانیم به آنها افتخار کنیم؟

اگر پاسخ این سؤال مثبت است و والدین دغدغه آینده شغلی فرزند دانشجوی خود را دارند؟، آیا در واقعیت الان که فرزندان ما از دانشگاه فارغ التحصیل می شوند، علیرغم هزینه ها، وقت صرف شده و تلاش انجام شده، آیا از نتیجه این همه تلاش و هزینه شما و فرزندتان راضی هستید؟ آیا به شغل دلخواه و متناسب با رشته دانشگاهی خود رسیده است؟

چه چیزهایی باعث شده بخشی از دانشجویان بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه، کسب و کار پایدار مرتبط با رشته تحصیلی و مورد انتظار خود را نداشته باشند؟ علیرغم کسب دانش تخصصی بصورت تئوری و عملی در قالب واحدهای درسی در دانشگاه، با اینحال پایین بودن سطح مهارت های تخصصی و حتی مهارت های نرم در دانشجویان یکی از موارد اصلی است که بسیاری از کارفرمایان جهت استخدام فارغ التحصیلان دانشگاه ها مطرح می نمایند.

بسیاری از والدین از کودکی از فرزند خود می پرسند که دخترم، پسرم، میخواهی چکاره بشوی؟ و وقتی فرزند شغل رؤیایی خود را می گوید، والدین ذوق می کنند و لذت می برند. حال سؤال این است آیا از ابتدای شروع آموزش در پیش دبستانی و مدرسه تا زمان فارغ التحصیلی از دانشگاه، با فرزندمان همراه بودیم و او را حمایت نمودیم و یا اینکه در بین مسیر به کارهای دیگر پرداختیم و از حمایت جدی فرزندمان در رسیدن به مقصد نهایی که همان کسب مهارت و شغل پایدار، شایسته و متناسب با رشته تحصیلی بود، غافل شدیم؟

تصور کنید با خانواده تصمیم گرفتید از منزل خود با وسیله شخصی حرکت کنید و برای مسافرت به شمال کشور و دیدن سواحل زیبای دریا بروید. در این صورت هدف نهایی رسیدن به شمال و کنار دریا است. طبیعی است که پس از چند ساعتی رانندگی، برای استراحت و زدودن خستگی رانندگی در یک ایستگاه بین راهی توقف نمایید. قطعاً پس از استراحت با انرژی و توان مضاعف به رانندگی برای رسیدن به مقصد نهایی که ساحل دریا بود، ادامه می دهید. این موضوع در بحث حمایت والدین از فرزندان دانشجوی خود تا رسیدن به مقصد نهایی که مهارت آموزی و کسب درآمد با شغل مناسب است، مغفول مانده و ما معمولاً فرزندانمان را تا ایستگاه بین راهی کنکور و ورود به دانشگاه همراهی و حمایت جدی می نماییم. والدین عزیز باید بدانیم کنکور و ورود فرزندانمان به دانشگاه و تحصیل دانشجویان در دانشگاه مشابه یک ایستگاه بین راهی است در بسیاری از مواقع از حمایت فرزندان دانشجوی خود پس از ورود به دانشگاه غافل می شویم. به عبارتی ما از ابتدای پیش دبستانی تا پایان مقطع متوسطه، کنکور و ورود به دانشگاه، وقت زیاد، هزینه های فراوان و حمایت های متنوعی را از فرزندان می نماییم تلاش می‌کنیم فرزندانمان در بهترین مدرسه تحصیل کنند، معلم خصوصی، کلاس های تقویتی، مشاور و پشتیبان کنکور، تست های مختلف، انتخاب رشته کنکور همه و همه حمایت هایی است که ما والدین از فرزندان ما نداریم تا ورود به دانشگاه.  

به محض ورود فرزند دانشجویمان به دانشگاه، بسیار خوشحالیم، جهت ثبت نام حمایتش می نماییم و فرزندمان در دانشگاه به عنوان دانشجو مشغول به تحصیل می شود. از خود بپرسیم بعد از این که فرزندمان را در دانشگاه ثبت نام کردیم و تحصیلات دانشجویی فرزندمان آغاز شد، چند بار به دانشگاه آمدیم؟ چقدر فکر کردیم، حمایت کردیم، وقت گذاشتیم و چقدر هزینه کردیم تا فرزندمان با کاربرد واحدهای درسی دوران دانشجویی خود آشنا شود؟ دست فرزندمان را بگیریم و یک روز به پارک علم و فناوری برویم با شرکت های دانش بنیان و فرصت های شغلی مرتبط با رشته دانشگاهی آشنایش نماییم. کارآفرینان و کسب و کارهایی را با فرزندمان ارتباط دهیم. به نظر می رسد ما ایستگاه بین راهی یعنی کنکور و ورود به دانشگاه را خیلی جدی گرفتیم. خستگی تلاش ها و حمایت های دوران مدرسه، باعث شده که پس از ورود فرزندمان به دانشگاه، همه‌چیز را به دانشگاه سپردیم. انتظار داریم دانشگاه مهارت های سخت فرزندمان را ارتقا دهد. دانشگاه به فرزندمان مهارت های نرم را بیاموزد و فرزندمان بلا فاصله پس از از فارغ التحصیلی از دانشگاه بتوانند در جامعه شغلی شایسته با درآمد بالا و متناسب با رشته تحصیلی خود را داشته باشد. اما آیا از خود پرسیده ایم در دوران دانشجویی آیا به اندازه دوران دانش آموزی برای فرزند دانشجویی خود وقت گذاشتیم؟ آیا تلاش کردیم تا فرزندمان با کسب و کارهای مرتبط با رشته خود آشنا شود؟ آیا تلاش نمودیم تا فرزندمان در دوران دانشجویی در یک فضای کار واقعی و متناسب با رشته تحصیلی خود فعالیت شغلی داشته باشد؟

جهت آشنایی با دوره های آموزشی طرح کادپلاس و پرونده خلاقیت کلیک کنید

- معرفی طرح کاد پلاس

سالها پیش طرحی با عنوان طرح کاد در دبیرستان های کشور اجرا می شد. در این طرح دانش آموزان مقطع دبیرستان هفته ای یک روز در یک محیط کار واقعی حضور می یافتند. این طرح منجر می شد تا دانش آموز با محیط کار واقعی و دشواری های کار واقعی آشنا شود. مهارت های نرم و مهارت های سخت مرتبط با کار انتخابی را به تدریج فرا بگیرد. نکته حائز اهمیت این است که برای دانش آموزان از شروع تحصیل در دبستان تا زمان کنکور و حتی انتخاب رشته کنکور، برنامه ریزی، تلاش صورت می گیرد و هزینه زیادی پرداخت می شود.  اما ساختار و ساز و کار نظام مندی در حوزه کسب و کار و کسب تجربه عمیق در محیط کار واقعی مرتبط با رشته تحصیلی بعد از ورود این عزیزان به دانشگاه و به عبارتی شروع دوران دانشجویی تعریف نشده است.  طرح کاد پلاس، طرحی نو برای ابتدای شروع تحصیل دانشجویان در دانشگاه است.  

آنچه به عنوان توصیه صمیمانه می خوانید تجربیاتی است که از تابستان 1397 و با رویکردی مبتنی بر خیرخواهی و مسئولیت اجتماعی به سرپرستی دکتر محمد تقی قانعیان در قالب یک شرکت فناور مستقر در مرکز رشد دانشگاه علوم پزشکی یزد و تحت حمایت پارک علم و فناوری یزد شروع شده، آزمایش شده و نتیجه اش را که نشاط علمی دانشجویان و لذت بردن دانشجویان از تحصیل در دانشگاه و بهبود آینده شغلی آنها بوده را دیده ایم. والدین عزیز توصیه می کنیم همچنان که در دوران دانش آموزی به صورت جدی فرزند دانشجوی خود را حمایت می کنید، به شکلی قوی تر و جدی تر فرزند دانشجویی خود را در دوران دانشجویی حمایت کنید. ما در طرح کاد پلاس و با نگاه مسئولیت اجتماعی کمک می‌کنیم تا دانشجویان از ابتدای تحصیل در دانشگاه از طریق تشکیل پرونده خلاقیت، با کاربرد واحد های درسی خود آشنا شوند. شرکت های مرتبط با تک تک واحدهای درسی تخصصی خود را بشناسند. با استارت آپ ها و اختراعات مرتبط با رشته تحصیلی دانشگاهی خود آشنا شوند. ایده پردازی کنند، خلاق شوند و خودشان هم برای حل مسائل صنعت و جامعه مرتبط با رشته تحصیلیشان، ایده هایی داشته باشند. از طرفی با برگزاری دوره های آموزشی کارآفرینی، مهارت های نرم و دوره های تخصصی تلاش می‌کنیم تا دانشجویان مهارت های نرم و گفتمان کارآفرینی ایده پروری و خلق ایده را یاد بگیرند. ما طرحی نو را به عنوان "طرح کاد پلاس" مطرح نمودیم که در آن با کمک والدین و بر اساس رشته تحصیلی دانشجو و علاقه مندی  وی، کسب و کارهای مرتبط با رشته تحصیلی دانشجو شناسایی و سپس با حمایت والدین تلاش می کنیم دانشجو به محیط های کار واقعی مرتبط با رشته تحصیلی خود لینک شود. در این راستا والدین می بایست هماهنگی های لازم جهت حضور فرزند خود در محیط کار واقعی را با مدیر و مسئول کسب و کار انجام داده، تا شرایط حضور دانشجو در محیط کار واقعی مرتبط با رشته تحصیلی فراهم گردد.  

در طرح کاد پلاس، دانشجو از ابتدای دوران تحصیل در دانشگاه می بایست به تدریج در محیط‌ های کاری واقعی متناسب با رشته خود در روزهایی که کلاس ندارد، حاضر شده، مهارتهای سخت و نرم متناسب با کارهای خود را در محیطی واقعی و در کنار تحصیل و آموختن مباحث دانشگاهی تخصصی فرا بگیرد. تا در پایان دوران دانشجویی و در زمان فارغ التحصیلی توانمند و دارای صلاحیت های حرفه ای متناسب با رشته خود باشد. ما در نمایشگاه مجازی باما "طرح کاد پلاس" را مطرح و به صورت پایلوت اجرا نمودیم. دانشجویانی از طریق این طرح در زمان تحصیل در دانشگاه، در محیط کار واقعی حضور یافتند، مهارت های تخصصی را آموختند، دوران دانشجویی نشاطی داشتند و از تحصیل در دانشگاه لذت بردند. این افراد با مهارت بیشتری از دانشگاه فارغ التحصیل می شوند و فرصت های شغلی و کسب و کار بهتر و حتی کارآفرین شدن از جمله دستاوردهای "طرح کاد پلاس" است.

کلام آخر

 همه دانشجویان و والدین به محتواهای رایگان ما در بحث طرح کاد پلاس (www.tarhekadplus.com) و پرونده خلاقیت و فیلم های رایگان کارآفرینی و مهارت های نرم دسترسی دارند. توصیه صمیمانه ما این است براساس ساختار طرح کاد پلاس، در طی دوران تحصیل فرزندانتان در دانشگاه، مشابه دوران دانش آموزی، فرزندتان را حمایت جدی نمایید. کمک کنید کسب وکارهای مرتبط با رشته تحصیلی و مورد علاقه اش را شناسایی نماید. حمایت و پیگیری نمایید در محیط‌های کار واقعی همزمان با تحصیل در دانشگاه و در روزهایی که کلاس ندارد، حضور یابد، مهارت کسب کند تا آینده شغلی شایسته و متناسب با رشته خود را داشته باشد. قطعاً اگر این حمایت و همراهی به صورتی جدی و مشابه با دوران دانش آموزی تا مقصد نهایی یعنی فارغ التحصیلی از دانشگاه و ورود به بازار کسب و کار و اشتغال صورت پذیرد و از تفکر "طرح کاد پلاس" استفاده نمایید، مطمئن باشید فرزند شما بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه موفق تر خواهد بود.